15.6.11

Λόλα, να ένα ψίχουλο …

Λόλα, να ένα ψίχουλο …

Η επίθεση που δεχόμαστε ως εργαζόμενοι εκπαιδευτικοί, αλλά και οποιοδήποτε άλλο άτομο

εμπλέκεται στην εκπαίδευση (μαθητές, γονείς κτλ.), είναι ένα κομμάτι απλώς της γενικότερης

επίθεσης που αυτό το καταστροφικό σύστημα εξαπολύει, εξαπέλυε και πάντα θα εξαπολύει. Κι αυτό γιατί μόνο έτσι θα καταφέρει να συνεχίσει να υπάρχει. Παίζοντας ένα παιχνίδι που ούτε το ίδιο ελέγχει και με αδηφάγο τρόπο, θα αυξάνει την παραγωγή , το κέρδος των αφεντικών, την εκμετάλλευση των ανθρώπων από άλλους ανθρώπους, θα φτιάχνει στρατούς περισσευούμενων, θα αδιαφορεί για την εξαθλίωση που γεννά.

Οι μέρες του ολοήμερου είναι μετρημένες...

Με απόφαση του Υπουργείου σταματάει από την επόμενη σχολική χρονιά η λειτουργία του ολοήμερου προγράμματος στα ολιγοθέσια δημοτικά σχολεία. Παράλληλα, ζητείται από τα ολοήμερα τμήματα που θα μείνουν στα 6/θέσια , να φοιτούν μόνο παιδιά «των οποίων και οι δύο γονείς είναι εργαζόμενοι, προσκομίζοντας σχετική βεβαίωση του φορέα εργασίας τους ή σχετική δήλωση ανεργίας τους». Με τον τρόπο αυτό πολλά από τα σχολεία του Νομού δε θα έχουν ολοήμερο τμήμα, ενώ παράλληλα περιορίζεται ο αριθμός των μαθητών που έχουν δικαίωμα να συμμετέχουν σε όσα θα συνεχίσουν να έχουν. Παιδιά με γονείς που δουλεύουν ανασφάλιστα (περίπτωση καθόλου σπάνια στις μέρες μας) δε δικαιούνται να παρακολουθήσουν ολοήμερο τμήμα. Ταυτόχρονα, μειώνονται οι θέσεις των δασκάλων και των άλλων ειδικοτήτων. Εν συντομία, οι περικοπές όχι απλώς συνεχίζονται αλλά επεκτείνονται, δυσκολεύοντας συνεχώς τις ζωές μας.

ScheiΒe! ή Merde! (...ο μαθητής επιλέγει!)

Καινούρια έμπνευση του υπουργείου παιδείας με σκοπό την περικοπή του κόστους λειτουργίας των σχολείων είναι η απόφαση να σταματήσει την επιλογή της δεύτερης ξένης γλώσσας . Με λίγα λόγια, μέχρι πέρσι τα παιδιά μπορούσαν να διαλέξουν όποια δεύτερη ξένη γλώσσα (γερμανικά, γαλλικά, ιταλικά, ισπανικά) ήθελαν και τελικά συμμετείχαν σε ολιγομελή λειτουργικά τμήματα μέσω των οποίων μπορούσαν να φτάσουν ακόμη και στην απόκτηση των αντίστοιχων πτυχίων. Από την επόμενη σχολική χρονιά και πριν την έναρξή της, το κάθε σχολείο και οι γονείς θα κληθούν να προτείνουν μία δεύτερη ξένη γλώσσα με την ευθύνη της τελικής απόφασης να ανήκει στον περιφερειακό διευθυντή. Αποτέλεσμα; Μαθητές που παρακολουθούσαν γερμανικά να κάνουν ξαφνικά γαλλικά και το ανάποδο, οπότε αν τους ενδιαφέρει η γλώσσα, ξανά φροντιστήρια ή αλλαγή σχολικής μονάδας. Ξενόγλωσσοι καθηγητές, οι οποίοι ήταν ήδη σε άσχημη κατάσταση, να συμπληρώνουν ωράριο σε 2 ή 3 σχολεία, δημοτικά και γυμνάσια, με ενδεχόμενο ακόμα και αλλαγής πόλης. Αναπληρωτές και ωρομίσθιοι να χάνουν τη δουλειά τους με μοναδική διέξοδο την αναζήτηση εργασίας σε φροντιστήριο (στην καλύτερη περίπτωση). Ο νόμος της αγοράς σε όλο του το μεγαλείο και το σλόγκαν «πρώτα ο μαθητής» να βγαίνει με θράσος από τα στόματα των προϊσταμένων και των υπουργών. Ας μας εξηγήσουν σύμφωνα με ποιες παιδαγωγικές θεωρίες πάρθηκε αυτή η απόφαση, μην είμαστε και εκτός θέματος στον ΑΣΕΠ!

Χωρίς βίο μάθηση...

Η απαράδεκτη πολιτική του υπουργείου παιδείας επεκτείνεται και στη διά βίου μάθηση, καθώς η Γενική Γραμματεία Διά Βίου Μάθησης και το Ινστιτούτο Διαρκούς Εκπαίδευσης Ενηλίκων στοχεύουν στη σταδιακή κατάργηση των σχετικών δομών (Κέντρα Εκπαίδευσης Ενηλίκων, πρόγραμμα "Οδυσσέας" κ.α.) μέσω της διακοπής της χρηματοδότησης, της απόλυσης των συμβασιούχων και της εκχώρησης της διοίκησης των δομών αυτών στους νέους καλλικρατικούς δήμους.

Παιδικοί σταθμοί

Η αύξηση του ωραρίου του παιδαγωγικού προσωπικού των παιδικών σταθμών κατά δύο ώρες δεν μπορεί παρά να έχει καταστροφικές συνέπειες για όλους (εργαζόμενους, παιδιά και γονείς). Την ίδια στιγμή, τα παιδιά συχνά στοιβάζονται σε άθλιους χώρους χωρίς την προβλεπόμενη σίτιση (για την οποία πληρώνουν οι γονείς) και οι συμβασιούχοι υπάλληλοι βρίσκονται σε επίσχεση εργασίας, καθώς δεν έχουν πληρωθεί εδώ και αρκετούς μήνες.

Επίδομα εξαθλίωσης

Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος χιλιάδες είναι οι εκπαιδευτικοί του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα που εργάζονται με συμβάσεις ορισμένου χρόνου που δεν ξεπερνούν τους οκτώ-εννιά μήνες και καταλήγουν κάθε καλοκαίρι στην ανεργία. Το επάγγελμα όμως του εκπαιδευτικού δεν θεωρείται εποχιακό, με αποτέλεσμα να είναι τελικά ελάχιστοι αυτοί που λαμβάνουν το επίδομα ανεργίας. Η προϋπόθεση των 125 ενσήμων για τη λήψη της ελάχιστης επιδότησης των 5 μηνών για εκπαιδευτικούς που δουλεύουν ωρομίσθιοι σε δημόσιο σχολείο ή φροντιστήριο είναι άπιαστο όνειρο. Ακόμα και για τους αναπληρωτές εκπαιδευτικούς, με δεδομένο ότι οι περισσότεροι προσλαμβάνονται στη μέση της χρονιάς και δεν προσμετρούνται για το επίδομα οι δύο τελευταίοι μήνες, η δυνατότητα λήψης γίνεται πολύ δύσκολη. Όμως από τον επόμενο χρόνο θα γίνουν ακόμα λιγότεροι οι τυχεροί που θα καταφέρνουν να λάβουν το υπέρογκο ποσό των 454 ευρώ το μήνα. “Τυχεροί” οι οποίοι θα πρέπει να προσκομίζουν δήλωση ... εξαθλίωσης, καθώς στους άμεσους στόχους της κυβέρνησης και της ευρωπαϊκής επιτροπής είναι να συνδεθεί το επίδομα ανεργίας με εισοδηματικά και περιουσιακά στοιχεία.

Mε το ένα, με το δυο, με το τρία … να γίνει η «μαύρη» εργασία «άσπρη»

Με τα «νέα» µέτρα για τις εργασιακές σχέσεις που εντάσσονται στο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραµµα προβλέπονται νομοθετικά χαμηλότεροι µισθοί για τους νέους ηλικίας έως 25 ετών (20% χαμηλότερη από την Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας.), εφαρμογή ελαστικού ωραρίου, διευκόλυνση των απολύσεων, η επέκταση των ευέλικτων µορφών εργασίας, η µεγαλύτερη ευελιξία των ωραρίων, καινούργιο σύστημα συλλογικών συμβάσεων. Εδώ και χρόνια, οι συνθήκες εργασίας των εκπαιδευτικών στα φροντιστήρια περιγράφονται με αυτούς τους όρους. Ωρομίσθια κάτω από τα προβλεπόμενα της συλλογικής σύμβασης εργασίας. Ούτε λόγος για δώρα Πάσχα και Χριστουγέννων και επιδόματα αργιών. Σε αρκετές περιπτώσεις μαύρη εργασία και στην καλύτερη περίπτωση κάποια ένσημα πάντα όμως, λιγότερα από τα νόμιμα. Ανέκδοτο οι προσαυξήσεις στο ωρομίσθιο μετά το πέρας τριών ετών εργασίας στον ίδιο εργοδότη και ούτε συζήτηση για επιδόματα γάμου, παιδιών. Λοιπόν, για ποια «νέα» μέτρα μιλάμε; τι χειρότερο κακό θα μας βρει; Αυτό που επιδιώκει το κράτος, είναι να κάνει τα μαύρο άσπρο, κατοχυρώνοντας θεσμικά την ελαστική εργασία και επεκτείνοντας την σε όλους τους τομείς. Η καπιταλιστική κρίση απαιτεί την επέκταση και την κοινωνικοποίηση της υποτιμημένης εργασίας και το κράτος, ως κύριος διαμεσολαβητής των συμφερόντων των εργοδοτών απέναντι στις απαιτήσεις των εργαζομένων, καλείται να κάνει τη βρομοδουλειά...

Σκοπός αυτού του κειμένου δεν ήταν απλώς να ευαισθητοποιήσει την κοινωνία της Μυτιλήνης πάνω στα προβλήματα των εκπαιδευτικών αδιαφορώντας για ό,τι άλλο συμβαίνει γύρω μας.

Βιώνουμε την καταπίεση σε πολλούς τομείς της ζωής μας και εκεί ακριβώς προσπαθούμε να συναντήσουμε άλλους ανθρώπους, να φτιάξουμε κοινότητες αγώνα, να κυκλοφορήσουμε τις αντιστάσεις μας.

12.6.11

Γενική απεργία- Τετάρτη 15 Ιούνη 2011

Το σωματείο συμμετέχει στις απεργιακές κινητοποιήσεις και καλεί όλους τους εκπαιδευτικούς της επισφάλειας σε συμμετοχή στην πορεία:
Συγκέντρωση:
Κεντρικά Λύκεια 11:00 π.μ.

9.6.11

Συνέλευση του Σωματείου Ελαστικά Εργαζόμενων Εκπαιδευτικών Βορείου Αιγαίου την Πέμπτη 9/6/2011

Συνέλευση του Σωματείου Ελαστικά Εργαζόμενων Εκπαιδευτικών Βορείου Αιγαίου την Πέμπτη 9/6/2011 και ώρα 7 μ.μ.στο Εργατικό Κέντρο Μυτιλήνης (Δαβάκη και Βαλαωρίτου στο Μακρύ Γιαλό).

Θέματα συνάντησης:
1. Ενημέρωση και συζήτηση για την εξόφληση των περσινών δεδουλευμένων στην Π.Δ.Σ.

2. Ενημέρωση και συζήτηση για την έγκριση του σωματείου

3. Συζήτηση για πιθανές δράσεις ενόψει της απεργίας στις 15 Ιουνίου